Projekty online
Wiersze dla dzieci i dorosłych
Projekt online zrealizowany w 2020 roku w formie filmów. Składają się na niego 3 elementy: wiersze, ilustracje i muzyka. Miałam przyjemność skomponować muzykę do tego przedsięwzięcia.
Wiersze Joanny Pollakówny czytają:
Anna Mierzwa i Łukasz Chrzuszcz
Pola Augustynowicz – ilustracje
Malwina Paszek – muzyka
Emil Gąsiorek – realizacja dźwięku
Maciej Bronikowski – montaż
Joanna Żygowska – kuratorka projektu
Izabella Nowacka – produkcja
Jerzy Moszkowicz – reżyseria – Centrum Sztuki Dziecka
Publikacja 28.07.2020
SztukStyk
Projekt online zrealizowany przy współpracy z artystami działającymi w różnych dziedzinach sztuki – SztukStyk, czyli taniec, teatr, plastyka, muzyka, performance. Ideą projektu jest oddziaływanie na siebie dziedzin sztuki i tworzenie rozmowy, relacji twórców ze sobą.
Odcinek 2: Ekspresja i rytm
Twórcy:
Marek Chojnacki Jelena Dojčinović
Paulina Wycichowska
Dorota Abbe
Jan Zamir Chojnacki
Malwina Paszek – muzyka
Agnieszka Misiewicz – tłumaczenie na PJM
Maciej Bronikowski – montaż i koncepcja wizualna
Izabella Nowacka – produkcja
Fundacja na Marginesie
Publikacja 12.06.2020
Wideoporadnik Lirnika
Cykl 30 filmów edukacyjnych związanych z lirą korbową. W czerwcu miały miejsce przygotowania do projektu, natomiast w lipcu i sierpniu 2020 miała miejsce publikacja filmów na stronie internetowej strony Lirakokorbowa.pl i powiązanych z nią kanale youtubowym i na facebooku oraz na grupach i forach internetowych. Projekt edukacyjny zrealizowany w 2020 roku w ramach stypendium „Kultura w Sieci”
Filmy podzielone są na 3 działy: #lekcja #konserwacja #patent
#Lekcja dotyczy techniki gry, artykulacji, dynamiki, zapisu nutowego, pracy nad relacją głos-insturment, a także treści związanych z budową instrumentu.
#Konserwacja natomiast dotyczy wszelkich kwestii quasi-lutniczych, związanych z konserwacją i regulacją liry korbowej.
#Patent to dział z pomysłami, nowatorskimi rozwiązaniami z wykorzystaniem materiałów, przedmiotów i ich niecodziennym zastosowaniem do korekty brzmienia czy udoskonalenia instrumentu.
Malwina Paszek – pomysł, prowadzenie, montaż
Szymon Konrad – zdjęcia, montaż
Bartosz Ługowski – grafika
Teatr i performance
Obrazobranie. Performance o Zofii Stryjeńskiej
Andrzej Hajdasz – rysunki fotograficzne, pomysł
Paulina Wycichowska – choreografia, taniec
Malwina Paszek – muzyka (sampler, fujara słowacka, fujara wielkopostna, lira korbowa, śpiew)
Janusz Oleksa – kurator
Dancing FairPlayce Poznań, prapremiera
20.08.2022
ATRIUM UAP w Poznaniu – XXVI Festiwalu Nauki i Sztuki
18.05.2023
CICHA!
Spektakl teatru tańca, projekt interdyscyplinarny.
Dwie bohaterki spektaklu przeżywają kalejdoskop zmieniających się stanów, odmierzanych zegarem pór roku. Połączone nicią bliskich, siostrzanych więzi, zanurzają się w rytuały towarzyszące istotnym momentom kolejnych kobiecych inicjacji. Stopniowo odkrywają siebie i otaczający świat w drodze ku dojrzałości. Poznają i konfrontują się z jego granicami. Przeglądają się w lustrze miłości i śmierci. Snują poetycką refleksję nad kobiecością i jej atrybutami, nad poszukiwaniem wewnętrznej mądrości. Konfrontują się z przemijaniem oraz widmem starości i odchodzenia
Paulina Wycichowska – ruch i taniec, śpiew, choreografia, reżyseria
Malwina Paszek – kompozycja i wykonanie muzyki, instrumenty: lira korbowa, fujara słowacka, bębenek, elektronika (looper, efekty), śpiew, ruch
Więcej o projekcie
Prapremiera: 11 października 2019 na Scenie Wspólnej w Poznaniu
Projekty multidyscyplinarne
Synestetycy
Projekt Synestetycy to autorska koncepcja Malwiny Paszek. Jego ideą jest synestezja i jej szczególny rodzaj – słyszenie kolorami. Koncert z wizualizacjami.
Obsada:
Oliwia Wronikowska – śpiew, smyczek (kieliszki, talerze)
Katarzyna Wesołowska – śpiew, smyczek (kieliszki, gong)
Michał Zator – harfa
Mark Maksimovich – piła
Malwina Paszek – śpiew, smyczek (kieliszki), lira korbowa
Synestezja (gr. syn – razem, aisthesis – czucie) odnosi się do relacji między zmysłami, oznacza jedność wrażeń. Skojarzenie dźwięku z kolorem jest indywidualną reakcją na muzykę. Może być on skorelowany z dźwiękiem o określonej wysokości. Zasada centr tonalnych stanowi tutaj ideę kompozytorską. Motywem przewodnim jest głos ludzki w środowisku muzyki współczesnej.
Premiera 25.02.2012
Poznań, Centrum kultury Zamek, Hall Kolumnowy
Muzycy zaproszeni do udziału w projekcie to artyści zajmujący się różnymi rodzajami sztuk. Dzięki temu zestawieniu, odbiorcy będą mogli doświadczyć głębokiego poznania muzyki. Wystapią śpiewaczki z zespołu Vidlunnia (Oliwia Wronikowska, Katarzyna Wesołowska, Malwina Paszek), które ponadto wprawią w ruch smyczki. Niecodzienne dźwięki kieliszków, talerzy i innych przedmiotów zostaną przeciwstawione i jednocześnie dopełnione kolorystyką „śpiewających” instrumentów. Harfa (Michał Zator) czy lira korbowa (Malwina Paszek) to instrumenty związane w swojej historii ze śpiewem. Natomiast piła (Mark Maksimovich) „śpiewa” z natury
Projekty muzyczne
Przychodnia terapii śpiewem
Projekt o charakterze warsztatowo-muzykoterapeutycznym skupiony na śpiewie jako sposobie na rozładowanie emocji, odpoczynek. W nazwie nie chodzi o terapię faktyczną, a autoterapię – czyli działania które możemy podjąć sami dla siebie. Dzięki śpiewaniu czujemy się naładowani energią, napięcia odpuszczają, jesteśmy lepsi dla siebie i innych. Śpiew od wieków jest techniką autoterapii znaną już od starożytnych czasów w Indiach, w Egipcie, w Starożytnej Grecji, na Hawajach, czy w Tybecie. Razem śpiewali żołnierze, teraz kibice. Śpiew łączy ludzi. Projekt składał się z dwóch segmentów: śpiewu i muzyki na receptę. Na warsztat trafiły pieśni tradycyjne śpiewane w różnych konfiguracjach: w grupie, duetach i solo, pieśni polskie, ukraińskie, białoruskie, litewskie. Uzupełnieniem projektu była muzyka na receptę – klasyczne kompozycje wybrane indywidualnie dla każdego uczestnika. Projekt miał charakter cotygodniowych spotkań. Zajęcia odbywały się w Krotoszyńskim Ośrodku Kultury. Projekt był realizowany od marca do maja 2019.
Jestem z Doliny Bobru
Miałam przyjemność dwa razy brać udział w projekcie „Jestem z Doliny Bobru” we Wleniu k. Jeleniej Góry realizując warsztaty śpiewokrzyku oraz koncert „Święci Pańscy z Doliny” na zamówienie Fundacji Pro Musica.
Film podsumowujący projekt w 2018
(trzydniowe warsztaty pieśni tradycyjnych
i koncert „Święci Pańscy z Doliny”)
Warsztaty śpiewu: 11-13.10.2018
OKSiT Wleń
2018
Malwina Paszek – śpiew, autoharp (cytra)
Iza Polit – śpiew
Miron Stieler – skrzypce
12.10.2018 / Kościół Świętego Mikołaja we Wleniu k. Jeleniej Góry. Pieśń o św. Mikołaju
Film podsumowujący projekt w 2019
(warsztaty pieśni dolnośląskich – grupa międzypokoleniowa)
Pieśni pochodziły od reemigrantów z Litwy, Ukrainy
i Chorwacji.
Projekty edukacyjne
Alea
Ideą cyklu filmów jest wykorzystanie współczesnych technik kompozytorskich jak aleatoryzm, muzyka konkretna, teoria gier, serializm czy narzędzi związanych z muzyką popularną: wykorzystanie efektów czy loopowanie. Pierwszy film dotyczy nagrywania i obróbki dźwięku, drugi przetwarzania dźwięku, a trzeci samej gry-kompozycji. Gra przeznaczona jest dla dzieci w wieku 7-12 lat, ale może w nią zagrać też dorosły. Alea może być elementem zajęć muzyki w szkole, formą spędzania twórczo czasu w gronie rodzinnym i znajomych. Projekt powstał w dobie pandemii jako pomysł na działania artystyczne i warsztatowe online lub w gronie rodzinnym. Alea to sposób na spędzanie czasu, forma edukacji domowej i nauka poprzez działanie i zabawę. W zakresie przetwarzania i obróbki dźwięku można skorzystać ze specjalnie przygotowanych programów do tego celu.. Wymaga on podstawowej umiejętności pracy z dźwiękiem, ale można się jej łatwo nauczyć. Rodzic, nauczyciel lub samo dziecko może zapoznać się z programem i własne nagrania wprowadzić do programu, obrobić i przetworzyć oraz złożyć z nich swój utwór korzystając z gry w kości. Grę można rozwijać (lokalizacje, liczba osób, formy przetwarzania, etc.) Projekt został stworzony na potrzeby festiwalu muzyki współczesnej – Poznańska Wiosna Muzyczna. Premiera projektu – grudzień 2020.
1. Nagrywanie i obróbka dźwięku
Uczestnik przed rozpoczęciem gry-kompozycji nagrywa 6 dźwięków dowolnej długości – licząc od kilku sekund do kilkudziesięciu (sam limit długości może ustalić nauczyciel lub inna osoba koordynująca) w wybranej lokalizacji (ustalonej wcześniej przed rozpoczęciem gry-kompozycji). Każde z nagrań ma być inne w charakterze i brzmieniu. Przykładowe lokalizacje to: ulica, zoo, kuchnia, łazienka, sala lekcyjna, etc. Po nagraniu uczestnik zajmuje się selekcją nagrań i ich opisem według schematu – przypisując każdemu z nagrań numer od 1 do 6 odpowiadający oczkom na kostce do gry. Obróbka nagrań będzie skupiała się na przycięciu nagrania (początek i koniec) i ustawieniu głośności.
2. Przetwarzanie dźwięku
W tym odcinku uczestnicy dowiedzą się jak w sposób analogowy przetwarzać dźwięk nagrany na telefon. Za przetwarzanie dźwięku rozumie się jego modulację, zmianę dynamiki i barwy. Do tego posłużą naczynia kuchenne jak miska metalowa, szklana lub garnek a także wykorzystanie ciała do modulacji dźwięku. Usta i jama ustna służą za rezonator na sposób znany z gry na drumli. Przykładając usta do głośnika w telefonie można zmieniać brzmienie nagrania i modulować je. Brzmienie jest podobne do wykorzystania np. efektów gitarowych. Trzecią opcją jest wykorzystanie możliwości equalizera w aplikacji służącej do nagrywania dźwięku. Można też przetwarzać dźwięk poprzez odtwarzanie fragmentu nagrania czy loopowanie go.
3. Gra
Właściwym etapem jest sama gra-kompozycja opierająca się na grze w kości. Każdy uczestnik otrzymuje swoją kostkę do gry (odróżniającą się np. kolorem), a przez rzucanie kostką losuje nagranie. W grę może grać jedna osoba, ale lepiej jak bierze w niej udział więcej osób, np. 3, 4. Każda runda zaczyna się od rzutu kośćmi przez każdego z uczestników. Koordynator-dyrygent może ustalić kolejność prezentacji nagrań przez uczestników lub wybrać metodę przetwarzania, a także formę prezentacji nagrań: solo lub w zespole. Po ustaleniu kolejności gracze prezentują swoje nagrania po kolei. Pierwsza runda to wyłącznie prezentacja nagrań. W kolejnych rundach pojawia się kolejny element jak np. przetwarzanie czy gra zespołowa. Każdy przebieg jest inny, bo ważną rolę gra tu tzw. przypadek. Układ oczek może zawsze wypaść inny, dzięki temu nawet utwór złożony tylko z nagrań jest niepowtarzalny.
(Nie)poważna muzyka
Czym jest muzyka poważna, muzyka dorosła a czym muzyka dla dzieci? Czy da się określić „dorosłość” w muzyce? Warsztat kompozycji, dyskusja na temat tego czy muzyka stworzona z „niepoważnych” instrumentów może być wedle ogólnie panującej terminologii – muzyka poważna – faktycznie poważna i tym samym uznawana za wartościową? Czy będzie infantylną próbą naśladownictwa klasycznych wzorców? A może muzyka jest jedna? Czy jako dorośli wolno nam bawić się muzyką i używać do jej stworzenia zabawek?
Inspiracją dla warsztatu i kompozycji jest grupa Małe instrumenty oraz idea wykorzystania dziecięcych zabawek dźwiękowych do skomponowania muzyki. Zabawki, dźwiękowe książeczki, maskotki wydające dźwięki będą pełniły rolę instrumentów muzycznych. Uczestnicy warsztatów stworzą razem utwór z wykorzystaniem przedmiotów i instrumentów.
Utwór powstał z sampli nagranych podczas warsztatów kompozycji w ramach projektu 5 Zmysłów – „Dorosłość„
Nagrania: uczestnicy warsztatów i Malwina Paszek
Kompozycja: Malwina Paszek
Warsztaty terapii zajęciowej w Koźminku k/Kalisza 29 i 30.09.2020
Kosmiczna Muzyka
Warsztaty kompozytorskie dla osób z niepełnosprawnościami w ramach projektu 5 zmysłów „Przyszłość”
Fantazja na temat utopijnego świata, gdzie tworzy się muzykę i istnieje dźwięk. Temat warsztatów nawiązuje do badań kosmosu i nagrań NASA z lat 90′ wykonanych przez sondę Voyager, która nagrała falę elektromagnetyczną planet, księżyców, pierścieni i Słońca w układzie słonecznym. Utwory powstały jako muzyczny soudscape – spacer po planecie.
Do nagrań zostały użyte instrumenty, przedmioty, głosy i ciało.
Malwina Paszek – nagrania, pomysł, reżyseria
Maciej Frycz – miks i mastering
Marek Lapis – zdjęcie
Planeta Hahahihi jest utopijną wizją uczestników warsztatów. Utwór to rodzaj podróży po planecie od momentu lądowania. Po drodze można spotkać biegnącego konia w papierowym lesie, muzykę w trzech obszarach, np. na polanie czy w industrialnej części planety, posłuchać jak brzmi zasilanie, a na końcu wejść na jedyną górę Hahahihi i napawać się jej pięknem
Warsztaty Terapii Zajęciowej Paprotnia k/Wrześni
28, 30, 31.10. 2019
Planeta Motylardza jest utopijną wizja świata z metalu, składającego się z dwóch części, jednej okrągłej i gładkiej po której dźwięk rozchodzi się łagodnie i bez przeszkód oraz nieregularnej, pofałdowanej, na której są góry, dzieją się niepokojące rzeczy. Na Motylardzy mieszkają motyle, które dbają o całą planetę, a ludziom podają nawet kawę, są też dżdżownice, które mają wielokanałowy podziemny system głośników i często mają dyskoteki. Są też mięsożerne rośliny, które polują na nieszczęśników wracających z podziemnych tańców.
Warsztaty Terapii Zajęciowej w Odolanowie
18-20.11.2019
Dominodźwięki
Grę w domino zna chyba każdy. Tym razem stanie się ona naszą partyturą. Kości do gry będą nas przenosić do specjalnie stworzonych katalogów, tak jak w w dominie na dwa pola, jedno to katalog dźwięków, drugie to katalog ruchów. Kompozycja złożona z sekwencji kości za każdym razem może być inna i to jest wspaniałe. Słuchacz może aktywnie ingerować w przebieg utworu. Element gry losowej też będzie bardzo ważny. Każdy segment muzyczny będzie połączony z segmentem ruchowym tworząc małą formę, etiudę muzyczno-ruchową.
Podczas zajęć wykorzystamy śpiew, nasze ciało do tworzenia rytmów i brzmień (body percussion) oraz otaczające nas przedmiotów. Pojawiły się też proste instrumenty, na których dzieci mogły zagrać.
Warsztat składał się z kilku działań: najpierw rozgrzewka wokalnej i ruchowej, potem odczytywanie symboli i zasady gry w dominodźwięki, a następnie stworzenie własnych muzyczne kości, które będą wyrażały emocje czy miejsca.
Działania ruchowe (Paulina Wycichowska) oparte były na strukturach akcji zdefiniowanych przez Rudolfa Labana, miedzy innymi na różnych formach lokomocji, gestów, obrotów i skoków. Towarzyszyła im określona dynamika – jakości ruchu, a także pewne założenia poruszania się w przestrzeni i realizacji kształtu. Te własności zmieniają się w zależności od wylosowanego krajobrazu wyobraźni – wyimaginowanego miejsca, które wpływało na fakturę ruchu, jak przykładowo pustynia, podwodna kraina, czy kosmos.
Realizacja: Paulina Wycichowska i Malwina Paszek
Festiwal Poznańska Wiosna Muzyczna
W ramach projektu zrealizowałyśmy dwa warsztaty dla dzieci:
Łejery – Szkoła Podstawowa nr 83 im. Ewy Waśniowskiej w Poznaniu / 2.04.2019
Ośrodek Kultury w Luboniu / 25.04.2019